Tek Çocuk Hiç Çocukmuş

Halt etmiş bunu diyen, yahu ne demek arkadaşım ''hiç '' çocuk,bir insan evladı için,hele de bütün hayatını bölük pörçük eden,seni uykundan eden, kocanla kanka yapan,kankanla ise yollarını ayırtan bir insan evladı için HİÇ denir mi hocam ?
Hele de benim gibi tembelse anası. Tam ek gıdaya başlıyorduk çocuk egzama oldu,doktor dedi sen biraz diyet yap,çocuğa da yaraları geçene kadar hiç bir şey yedirme,gıda alerjisi de olabilirmiş.Aman dedim çocuk sıkıntı çekmesin,ben emziririm,zaten zor işti ek gıda(annem duymasın),yok hazırla et,salça yok,tuz yok,memleketten tereyağı getirt,bu sebze organikmiş, bu tavuk antidepresan kullanmış (bol bol yedim sakinleştim valla :)) ),mevsimini bul ,brokoli koy ,somon bul çorbasını yap, sonra çocuğa ver bir kaşık yesin,üç kaşığı üstüne püskürtsün,ikisini yere döksün,kalanı koca yemez,bana gelmez,hoppp bir sürü emek çöpe boca. Neyse efenime söyleyeyim doktor öyle deyince iyi dedik,baş göz üstüne.Tam 18 ay geçemedik ek gıdaya,sonra çevrenin yoğun baskısı ve yaralarının iyileşmesinden dolayı artık bir şeyler yemesi gerektiğini düşündük bizim beyle. Bu defa çok kasmadık bizim yemeklerle deneyelim dedik ama bizim beyzade ona da burun kıvırdı.Bir iki denedim,yemedi mi verdim memeyi ohh mis.O mutlu ben mutlu ama benim o çok yağlı sütümün yağ oranı düşmüş olacak ki artık bizim ufaklık kilo almamaya başladı.Meme ile ayrılık vakti geldi,çocuğum üzüldü üzülmesine ama ben kahroldum resmen,tembelim arkadaşım zorla değil ya,nasıl yapılacak her gün çeşit çeşit yemek,kim yedirecek.Neyse  biz çok kasmayınca,evde ki yemek çeşitleri de normal akışına biraz et süt eklenip devam edince,çocuğum bulduğunu yedi.Hiç yemek seçmez şimdi.Çocukla bizde sürekli yemek kavgası yapıyoruz ama biraz tersten oluyor bizim kavgamız,çocuğum sürekli elinde ki için  bile ''bu benim anne veymem şana'' diyor,nasıl korkuttuysam artık. Neyse işte şimdi 2.5 yaşa bir kala 19 kilo bizim bebe.

Gelelim uyku meselesine, emerken o da kolaydı ,sesine uyandıkça ver memeyi,iki çeksin hüpletsin,sonra koy yerine.Meme gitti uyku bitti olacak sanmıştım ama bizim bebe orada da bizi yanılttı.Gece koyduk yatağa sabah aldık.Sonra biz taşınınca oturduğumuz evden ve dahi şehirden,oğlanın uyku düzeni bir düzensizlik hali aldı.Neyse ki bir kaç ay aradan sonra,şimdi yine eski seyrinde devam etmekte,gece ağlıyor mu bilmiyorum,ağladığını duymadım,anayım ben ağlarsa duyarım. :) Sabah saat kurmuyoruz,sağ olsun gelip bizi kaldırıyor,''anne kalkın aytık,okula geç kalıyoyuz'' aynen bu cümle eşliğinde uyandırılıyoruz her sabah,dünyanın en güzel çalar saati.

Arkadaşım ben hamile kaldığımı öğrendiğim gün sigarayı bıraktım,çocuk 18 ayına gelene kadar ağzıma içki sürmedim,18 yaştan çağrışım yaptı galiba,18 aylık olması annenin reşitliği bir nevi.Kola içmedim,kahve içmedim,uzunca bir süre kuru fasulye bile yememiştim :) Her neyse o hiç çocuk diye anılan çocuk,bayağa yeme içme düzenime ambargo uyguladı yani.

Tracy,Ferber ve bunun daha bilumum çeşitiyle oğlumla beraber tanıştım,eskiden hafta da bir kitap bitiren ben şimdi günde üç dört kitap deviriyorum :) Çocuk içindekileri ezbere bildiğinden sayfa da atlatmıyor,tembeliz ama anayız işte,oturup okuyoruz oğlumuz belki ilerde dahi neyim olur da biz de yerimizden kalkmadan yaşarız ümidiyle.Yine tembelliğinden yapıyorsun dediğini duyar gibiyim,deme sakın deme valla çok pis dalarım .:)

Gel gelelim sosyal hayat meselesine,valla yemeyi içmeyi,gezmeyi,dost sohbetini çok seven bir insanım. Entelektüelinden tut, hayatında eline bir kitap almamış bir insana kadar kiminle sohbet etsem muhakkak en az 15-20 dakika çocuk ve faideleri konuşmamı yapıyorum,istemsiz gelişti yapabileceğim hiç bir şey yok,verdiğim rahatsızlıktan ötürü özürlerimi bu vesile ile de bir kez daha sunuyorum.Yani hiç olan çocuğun bu anlamda da bir yer işgali söz konusu.Geçenler de çocuğu anamlara satıp (toplamda bir elin parmağını geçmemiştir),bizim beyle sözde başbaşa içmeye kaçtık,ne başbaşası çocuk yanımızda olsa,daha az bahsi geçerdi eminim.

Neyse tembel ananın çocuğu becerekli oluyormuş,kendi yer içer,düşer kalkar bana çok ilişmez evladım amma velakin bu ''hiç'' çocuk lafına gerçekten çok içerledim,bizimkinin adı Devrim ama her çocuk bence o aile için bir devrim...Hayatının içine de soksan,birlikte de yürüsen her yolu çocuk geldi demek hiç bir şeyin eskisi gibi olmayacağının teminatı demektir.

Sevgilerimle benim oğlum hiç de ''hiç'' değil.

Sosyal mesaj içerikli not : cinsiyet üzerinden söylenmiş içi boş özlü sözlere de aynı derece de gıcığım.Cinsiyet ayrımı yapmayın hocam,insanı sevin.